Гандаж шарласан модны навчсыг
Хүйтэн салхи хийсгэн одлоо
Ганихарч цөхөрсөн өнчин сэтгэлээ
Ганцхан өөрөө л өрөвдөөд хоцорлоо
Гунигтай халуун сэтгэлийг
Уяруун гэрэл нулимас шиг
Гадаа шиврэх борооны дуслууд
Цээжин дотор минь анирлаад буулаа
ДХ: Гэнэн цагааны туйл ч юм уу даа
Гэнэт ирсэн дуу ч юм уу даа
Заяа төөрүүлэх зовлон ч юм уу даа
Заавал учрах тавилан ч юм уу даа
Зоргоор болдоггүй хорвоогийн
Жам төөргийг сөрөөд ч яахав дээ
Заяа түшсэн амьдралдаа би
Зовлонг дуудаад ч яах юм билээ
ДХ:
Заяа түшсэн амьдралдаа би
Зовлонг дуудаад ч яах юм билээ
ДХ:
Post a Comment