Үйлс үйлсхэн гэрэлд дурсамжийн бороо шивэрнэ
Үнэндээ сэтгэл минь гэгээхнээр уярах юм
Холыг зорин би яаруухан алхална
Хонгорхон бага насаа санах юм
Хорвоог цацран гэрэлттэл бодох юм
Бодол цэлмээсэн бороо урам зоригийг нэмнэ
Болорхон дуслууд нь аялгуу болох нь сайхан
Дурсамжийн ариун борооны үгийг л ойлгодог нь
Дуу дуулдаг миний азтай ч юмуу даа
Дуулим орчлонд дэмий ч төрөөгүй ч юмсан даа
Дх:Ариухан тэр борооны ямархан эгшигтэйг нь асуу
Ахин дахин сэтгэлийн гүнд зөөлөн шиврэхийг нь сонс
Гэрлээр асгарах түүнээс би жаргаланг амталдаг аа
Гэнэ гэнэхэн, сэм сэмхэн шаагисаар байна
Гэгээн алсыг зориход минь хань болог ээ
Дурсамжийн бороо аяар зөөлөн шиврэхдээ
Дуу шиг яаруухан бодлыг минь зарлаж байг
Дулаахан цагаахан сэтгэлийг минь илтгэж байг
Өөдрөг гэгээн амьдралыг минь хүмүүст
Өргөн орчлонд зөв явсныг ярьж өг өө
Дх:Ариухан тэр борооны ямархан эгшигтэйг нь асуу
Ахин дахин сэтгэлийн гүнд зөөлөн шиврэхийг нь сонс
Гэрлээр асгарах түүнээс би жаргаланг амталдаг аа
Гэнэ гэнэхэн, сэм сэмхэн шаагисаар байна
Гэгээн алсыг зориход минь хань болог ээ
Өргөн орчлонд зөв явсныг ярьж өг өө
Post a Comment