Үг: Энхтайван
Ая: Ганаа
Бодоогүй бодлын минь төгсгөлөөс
Бороогүй нүүсэн үүлнээс
Гэрийн минь гэрлийг гийгүүлж мандсан нар
Гэргий минь болоод дэргэд минь жаргасан сар
Хүслээсээ илүү хүлээсгүй сэтгэлийн минь
Хүний тэвэрт бус энгэрт минь ургасан цэцэг
Өөрөөсөө өөр амьдрал дэлбээлүүлж
Намайг эцэг хүн болгосон хүн заяа
Миний хайраа миний ханиа
Энгэрт минь эрхэлсэн ижил хоёр жаргал минь
Миний охин миний амьдрал
Сэтгэлд минь нар минь болж гийгүүлсэн хайрт минь
Харах болгондоо шинээр дурладаг чамдаа
Санахын тэрүүхэнд санааширан бэтгэрдэг болохоор
Буруутай унагаасан үг болгондоо гэмшиж
Бурхад атаархам жаргалын үлгэр шивнэе
Өөрөөс минь өөр хоёрын хоёр амьдрал
Өр зүрхэнд минь цохилж байгаа болохоор
Энэ ертөнцийн агуу хайр бүхнээс
Чамдаа бас охиндоо хайртай
Post a Comment