Хатан сүйх бөгж чинь гар хайрч
Харцанд унасан гуниг чинь зүрхэнд тусч
Хуурамч гэдгийг олж харахааргүй байсан тэр үед
Хэн нь хэнээрээ тоглосныг хэлж яаж тогтох вэ
Эгмийг минь түшин зогсож зүрхийг минь чагнан
Энэ миний тухай дуулал гэж өмчирхөж байсныг
Харан мэлмэрч байсан шөнийн саран хэлтэрчээгүй ч
Хүний хүүгийн сэтгэл хэдэнтээ хувираа бол
ДХ: Сайхан царай юугий чинь саран авхай гэвэл
Сарниж буснихын чинь тоогоор од болж гүйцээ биз
Сэтгэл оюун юугий чинь шөнийн хөх тэнгэр гэвэл
Саргүйдээ болоод харлаж хүнхийж хоцроо биз
Хөөрхөн зүсийг чинь сартай зүйрлэн шүтэж
Хөх тэнгэрийг гуниглан ширтэж зогссон залуу
Огторгуйн саран ч бас л чам шиг хүв хүйтэн
Ондоо бусдын гэрлийнх нь тусгал толийг нь ойлгоод
Хатан сүйх бөгж чинь гар хайрч
Харцанд унасан гуниг чинь зүрхэнд тусч
Хуурамч гэдгийг олж харахааргүй байсан тэр үед
Хэн нь хэнээрээ тоглосныг хэлж яаж тогтох вэ
ДХ: Сайхан царай юугий чинь саран авхай гэвэл
Сарниж буснихын чинь тоогоор од болж гүйцээ биз
Сэтгэл оюун юугий чинь шөнийн хөх тэнгэр гэвэл
Саргүйдээ болоод харлаж хүнхийж хоцроо биз *3
Үг: Болдсайхан
Ая: Б.Долгион
Post a Comment